zuvortun
| Morphologie:
| zuvor|tun |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Partizip II mit haben |
|
| transitiv |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: geh. |
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
zuvortun
- Form(en):
zuvortun,
zuvorgetan,
zuvorzutun,
zuvortut,
zuvortat,
zuvortaten,
zuvortatet,
zuvortuend,
zuvortuet,
zuvortust,
zuvortatest,
zuvortue,
zuvortuest
[unr. V.; hat] (geh.): auf einem bestimmten Gebiet schneller, tüchtiger sein als jmd. anders; jmdn. in etw. übertreffen (1 a): es jmdm. [an Geschicklichkeit] z.