anbequemen
| Morphologie:
| an|be|quem|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| transitiv |
|
| reflexiv |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
|
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
anbequemen
- Form(en):
anbequemen,
anzubequemen,
anbequemt,
anbequemten,
anbequemte,
anbequemend,
anbequeme,
anbequemet,
anbequemtet,
anbequemest,
anbequemst,
anbequemtest
sich [sw.V.; hat] (veraltend): sich anpassen: sich einer Forderung, den Verhältnissen, den herrschenden Sitten a.