komplementieren
| Sachgebiet: |
Mathematik |
| Morphologie:
| kom|plem|ent|ier|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
| transitiv |
|
|
| Pragmatikangaben: |
etym: lat. |
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
komplementieren
- -ung-Form von:
Komplementierung
- Form(en):
komplementiert,
komplementieren,
komplementierte,
komplementierenden,
komplementierten,
komplementier,
komplementiertest,
komplementieret,
komplementiere,
komplementiertet,
komplementierend,
komplementierest,
komplementierst
Komplementieren
| Morphologie:
| kom|plem|ent|ier|en |
[sw.V.; hat] (bildungsspr.): ergänzen; vervollständigen: Kleider mit Accessoires k.