anmotzen
| Morphologie:
| an|motz|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| transitiv |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: ugs. |
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
anmotzen
- Form(en):
angemotzt,
anmotzen,
anmotzten,
anmotzt,
anzumotzen,
anmotzest,
anmotztet,
anmotze,
anmotzend,
anmotzet,
anmotzte,
anmotztest
[sw.V.; hat] (ugs.): beschimpfen: die Männer motzten sich lautstark an.