anmotzen
| Morphologie: | an|motz|en | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Verb | 
|  | transitiv | 
|  | Partizip II mit haben | 
|  | lautet nicht ab | 
|  | 
| Pragmatikangaben: | gebr: ugs. | 
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:  
anmotzen
- Form(en):  
angemotzt, 
anmotzen, 
anmotzten, 
anmotzt, 
anzumotzen, 
anmotzest, 
anmotztet, 
anmotze, 
anmotzend, 
anmotzet, 
anmotzte, 
anmotztest
 
[sw.V.; hat] (ugs.): beschimpfen: die Männer motzten sich lautstark an.