annageln
| Morphologie:
| an|nag|el|n |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
| transitiv |
|
| Präfix: an |
|
|
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
annageln
- Form(en):
angenagelt,
angenagelten,
annageln,
anzunageln,
angenagelte,
annagelte,
angenagelter,
annageltet,
annagelst,
annageltest,
annagle,
annagelnd,
annagelt,
annagelten
Annageln
| Morphologie:
| an|nag|el|n |
| an|nag|el|n |
[sw.V.; hat]: mit Nägeln befestigen: Bretter a.; wie angenagelt sitzen bleiben.