verknacksen
| Morphologie:
| ver|knacks|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| transitiv |
|
| reflexiv |
|
| lautet nicht ab |
|
| Partizip II mit haben |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: ugs. |
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
verknacksen
- Form(en):
verknackst,
verknackste,
verknacksen,
verknacks,
verknacksest,
verknacksten,
verknackstet,
verknackse,
verknacksend,
verknackset,
verknackstest
sich [sw. V.; hat] [zu knacksen] (ugs.): verstauchen: ich habe mir den Fuß verknackst.