Trenzen
| Sachgebiet: | Nachname | 
| Morphologie: | trenz|e|n | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Eigenname | 
|  | 
trenzen
| Morphologie: | trenz|en | 
|  | trenz|e|n | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Verb | 
|  | intransitiv | 
|  | lautet nicht ab | 
|  | Partizip II mit haben | 
|  | 
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:  
trenzen
- Form(en):  
trenzt, 
getrenzt, 
trenzen, 
trenzest, 
trenzten, 
trenztet, 
trenze, 
trenzend, 
trenzet, 
trenzte, 
trenztest
 
[sw. V.; hat] [wohl lautm.] (Jägerspr.): (vom Rothirsch in der Brunft) eine rasche Folge von abgebrochenen, nicht lauten Tönen von sich geben.