kargen
| Morphologie: | karg|en | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Verb | 
|  | Wortart: Adjektiv | 
|  | Partizip II mit haben | 
|  | lautet nicht ab | 
|  | intransitiv | 
|  | Stammform: karg | 
|  | 
| Pragmatikangaben: | gebr: geh. | 
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:  
kargen, 
karg
- Teilwort von:  
mit dem Tadel nicht kargen
- Form(en):  
kargen, 
karge, 
karg, 
kargte, 
kargt, 
gekargt, 
kargten, 
kargtest, 
kargend, 
karget, 
kargtet, 
kargest, 
kargst
 
[sw.V.; hat] [mhd. kargen, zu karg] (geh.): mit etw. sparsam sein; geizen: mit Geld, mit Worten, Anerkennung [nicht] k.