kargen
| Morphologie:
| karg|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Wortart: Adjektiv |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
| intransitiv |
|
| Stammform: karg |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: geh. |
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
kargen,
karg
- Teilwort von:
mit dem Tadel nicht kargen
- Form(en):
kargen,
karge,
karg,
kargte,
kargt,
gekargt,
kargten,
kargtest,
kargend,
karget,
kargtet,
kargest,
kargst
[sw.V.; hat] [mhd. kargen, zu karg] (geh.): mit etw. sparsam sein; geizen: mit Geld, mit Worten, Anerkennung [nicht] k.