herausschrauben
| Sachgebiet: | Mechanik | 
| Morphologie: | heraus|schraub|en | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Verb | 
|  | transitiv | 
|  | Partizip II mit haben | 
|  | lautet nicht ab | 
|  | Präfix: heraus | 
|  | 
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:  
herausschrauben
- Form(en):  
herausgeschraubt, 
herausschrauben, 
herauszuschrauben, 
herausschraubt, 
herausschraubte, 
herausschraubend, 
herausschraubten, 
herausschraubtet, 
herausschraubest, 
herausschraubst, 
herausschraubtest, 
herausschraube, 
herausschraubet
Herausschrauben
| Morphologie: | heraus|schraub|en | 
 
[sw.V.; hat]: durch Schrauben aus etw. entfernen: die Birne aus der Fassung h.