beklauen
| Morphologie:
| be|klau|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
|
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
beklauen
- Form(en):
beklaut,
beklauen,
beklaute,
beklauten,
beklaue,
beklau,
beklautet,
beklauest,
beklaust,
beklautest,
beklauend,
beklauet
Beklauen
| Morphologie:
| be|klau|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Substantiv |
|
| Stammform: Beklaue |
|
|
[sw.V.; hat] (salopp): bestehlen: einen Kameraden b.