hingucken
| Morphologie:
| hin|guck|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: ugs. |
| gebr: ugs. |
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
hingucken
- Form(en):
hingucken,
hinguckt,
hingeguckt,
hinzugucken,
hinguckte,
hingucke,
hinguckst,
hingukken,
hingucktest,
hinguckten,
hingucktet,
hinguckest,
hinguckend,
hingucket
[sw.V.; hat] (ugs.): hinsehen.