herausschrauben
| Sachgebiet: |
Mechanik |
| Morphologie:
| heraus|schraub|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| transitiv |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
| Präfix: heraus |
|
|
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
herausschrauben
- Form(en):
herausgeschraubt,
herausschrauben,
herauszuschrauben,
herausschraubt,
herausschraubte,
herausschraubend,
herausschraubten,
herausschraubtet,
herausschraubest,
herausschraubst,
herausschraubtest,
herausschraube,
herausschraubet
Herausschrauben
| Morphologie:
| heraus|schraub|en |
[sw.V.; hat]: durch Schrauben aus etw. entfernen: die Birne aus der Fassung h.