emporlodern
| Morphologie:
| empor|lod|er|n |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| intransitiv |
|
| Partizip II mit haben |
|
| Partizip II mit sein |
|
| lautet nicht ab |
|
| Präfix: empor |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: geh. |
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
emporlodern
- Form(en):
emporlodern,
emporloderten,
emporloderte,
emporlodert,
emporgelodert,
emporlodertet,
emporloderest,
emporloderst,
emporlodertest,
emporlodere,
emporzulodern,
emporloderet,
emporlodernd
[sw.V.; ist] (geh.): in die Höhe lodern: das Feuer lodert im Wind hoch empor.