emporlodern
| Morphologie: | empor|lod|er|n | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Verb | 
|  | intransitiv | 
|  | Partizip II mit haben | 
|  | Partizip II mit sein | 
|  | lautet nicht ab | 
|  | Präfix: empor | 
|  | 
| Pragmatikangaben: | gebr: geh. | 
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:  
emporlodern
- Form(en):  
emporlodern, 
emporloderten, 
emporloderte, 
emporlodert, 
emporgelodert, 
emporlodertet, 
emporloderest, 
emporloderst, 
emporlodertest, 
emporlodere, 
emporzulodern, 
emporloderet, 
emporlodernd
 
[sw.V.; ist] (geh.): in die Höhe lodern: das Feuer lodert im Wind hoch empor.