anprallen
| Morphologie:
| an|prall|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Partizip II mit sein |
|
| lautet nicht ab |
|
| intransitiv |
|
| Präfix: an |
|
|
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
anprallen
- Form(en):
angeprallt,
anprallte,
anprallen,
anzuprallen,
anprallende,
anprallend,
anpralltest,
anprallet,
anprallt,
anprallten,
anpralle,
anpralltet,
anprallest,
anprallst
Anprallen
| Morphologie:
| an|prall|en |
| an|prall|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Substantiv |
|
| Stammform: Anprall |
|
|
Links zu anderen Wörtern:
[sw.V.; ist]: an od. gegen jmdn., etw. prallen, heftig anstoßen: hart an, gegen die Mauer a.