zubleiben
| Morphologie:
| zu|bleib|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| intransitiv |
|
| transitiv |
|
| lautet ab |
|
| Partizip II mit sein |
|
| Präfix: zu |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: ugs. |
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
zubleiben
- Form(en):
zubleiben,
zubleibt,
zuzubleiben,
zubleibe,
zubliebet,
zubleibend,
zubliebt,
zubleibet,
zubliebe,
zubliebest,
zubliebst,
zubleibest,
zugeblieben,
zubleibst,
zublieb,
zublieben
[st. V.; ist] (ugs.): geschlossen bleiben: die Tür, das Fenster, die Kiste bleibt zu.