triangulieren
| Morphologie:
| triangul|ier|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| transitiv |
|
| lautet nicht ab |
|
| Partizip II mit haben |
|
|
| Pragmatikangaben: |
etym: lat. |
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
triangulieren
- -ung-Form von:
Triangulierung
- Form(en):
triangulierend,
triangulierte,
trianguliere,
triangulieret,
trianguliert,
triangulierten,
trianguliertet,
triangulieren,
triangulierest,
triangulierst,
trianguliertest
Triangulieren
| Morphologie:
| triangul|ier|en |
[sw. V.; hat] (Geodäsie): ein Netz von trigonometrischen Punkten herstellen.