Treideln
| Morphologie:
| treid|el|n |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Substantiv |
|
| Stammform: Treidel |
|
|
Links zu anderen Wörtern:
treideln
| Sachgebiet: |
Schiffahrt |
| Morphologie:
| treid|el|n |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| transitiv |
|
| lautet nicht ab |
|
| Partizip II mit haben |
|
|
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
treideln
- Form(en):
getreidelt,
treidelten,
treideln,
treidle,
treidelet,
treidelnd,
treidelt,
treideltet,
treidelest,
treidelst,
treidelte,
treideltest
[sw. V.; hat] [aus dem Niederd., zu mniederd. treilen, mniederl. treylen [ mengl. to trailen (=engl. to trail, Trailer)] (früher): einen Lastkahn vom Treidelpfad aus (mit Menschenkraft bzw. mithilfe von Zugtieren) stromaufwärts ziehen, schleppen.