Treideln
| Morphologie: | treid|el|n | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Substantiv | 
|  | Stammform: Treidel | 
|  | 
Links zu anderen Wörtern:
treideln
| Sachgebiet: | Schiffahrt | 
| Morphologie: | treid|el|n | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Verb | 
|  | transitiv | 
|  | lautet nicht ab | 
|  | Partizip II mit haben | 
|  | 
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:  
treideln
- Form(en):  
getreidelt, 
treidelten, 
treideln, 
treidle, 
treidelet, 
treidelnd, 
treidelt, 
treideltet, 
treidelest, 
treidelst, 
treidelte, 
treideltest
 
[sw. V.; hat] [aus dem Niederd., zu mniederd. treilen, mniederl. treylen [ mengl. to trailen (=engl. to trail, Trailer)] (früher): einen Lastkahn vom Treidelpfad aus (mit Menschenkraft bzw. mithilfe von Zugtieren) stromaufwärts ziehen, schleppen.