statthaben
| Morphologie:
| statt|hab|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| intransitiv |
|
| Partizip II mit haben |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: geh. |
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
statthaben
- Form(en):
stattgehabten,
statthaben,
stattgehabte,
statthat,
stattgehabt,
stattgehabter,
statthabenden,
statthatte,
statthabe,
stattgehabtem,
stattzuhabender,
stattgehabtes,
statthabest,
statthättest,
statthabt,
stattzuhaben,
statthatten,
statthabend,
statthattet,
statthätten,
statthabet,
statthättet,
statthast,
statthattest,
statthabende,
statthätte
[unr. V.; hat] (geh.): stattfinden.