Schlacken
| Sachgebiet: |
Nachname |
| Morphologie:
| schlack|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Eigenname |
|
| Wortart: Substantiv |
|
| Stammform: Schlacke |
|
|
Links zu anderen Wörtern:
schlacken
| Morphologie:
| schlack|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Wortart: Adjektiv |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
| intransitiv |
|
| Stammform: schlack |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: nordd. |
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
schlack,
schlacken
- Form(en):
schlackt,
schlackst,
geschlackt,
schlacktest,
schlacke,
schlackend,
schlacket,
schlackten,
schlack,
schlacktet,
schlacken,
schlackest,
schlackte
[sw. V.; hat; unpers.] [mniederd. slaggen, H. u., viell. zu slak= schlaff, schwach; breiig] (nordd.): als Schlackerschnee zur Erde fallen.