korrodieren
| Sachgebiet: | Chemie | 
| Morphologie: | korrod|ier|en | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Verb | 
|  | intransitiv | 
|  | Partizip II mit haben | 
|  | lautet nicht ab | 
|  | transitiv | 
|  | 
| Pragmatikangaben: | etym: lat. | 
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:  
korrodieren
- Form(en):  
korrodiert, 
korrodieren, 
korrodierten, 
korrodierte, 
korrodiertem, 
korrodierenden, 
korrodierender, 
korrodierende, 
korrodierter, 
korrodiere, 
korrodierend, 
korrodiertes, 
korrodier, 
korrodiertest, 
korrodierest, 
korrodierst, 
korrodierendes, 
korrodiertet, 
korrodieret
Korrodieren
| Morphologie: | korrod|ier|en | 
 
[sw.V.] [lat. corrodere= zernagen] (Fachspr.): a) (durch Ätzen) angreifen, zerstören; zerfressen [hat]: die Elektrode wird dadurch korrodiert; b) angegriffen, zerstört, zerfressen werden [ist]: das Aluminium korrodiert.