konstringieren
| Sachgebiet: |
Medizin |
| Morphologie:
| kon|string|ier|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet nicht ab |
|
| transitiv |
|
| intransitiv |
|
|
| Pragmatikangaben: |
etym: lat. |
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
konstringieren
- Form(en):
konstringier,
konstringiertet,
konstringieren,
konstringierest,
konstringierst,
konstringierte,
konstringiertest,
konstringiere,
konstringierend,
konstringieret,
konstringiert,
konstringierten
[sw.V.; hat] [lat. constringere (
2.Part.: constrictum)= zusammenschnüren, -ziehen, zu: stringere, strikt] (Med.): (Muskeln o.Ä.) zusammenziehen.