darangeben
| Morphologie:
| daran|geb|en |
| Grammatikangaben: |
Wortart: Verb |
|
| Partizip II mit haben |
|
| lautet ab |
|
| transitiv |
|
| Präfix: daran |
|
|
| Pragmatikangaben: |
gebr: geh. |
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:
darangeben
- Form(en):
darangeben,
darangegeben,
darangibt,
darangab,
daranzugeben,
darangibst,
darangabst,
darangäbe,
darangebe,
darangäbest,
darangebend,
darangebet,
darangaben,
darangabt,
darangäben,
darangäbet,
darangebest,
darangebt
[st.V.; hat] (geh.): opfern, einsetzen, hingeben: er wäre bereit, alles daranzugeben, wenn sie dadurch gerettet werden könnte.