behausen
| Morphologie: | be|haus|en | 
| Grammatikangaben: | Wortart: Verb | 
|  | Partizip II mit haben | 
|  | lautet nicht ab | 
|  | 
| Pragmatikangaben: | gebr: geh. | 
Relationen zu anderen Wörtern:
Links zu anderen Wörtern:
- Grundform:  
behausen
- Teilwort von:  
wieder behausen
- -ung-Form von:  
Behausung, 
behausung
- Form(en):  
behaust, 
behausen, 
behauste, 
behausten, 
behaustes, 
behause, 
behauset, 
behauster, 
behaus, 
behaustest, 
behausest, 
behaustet, 
behausend
 
[sw.V.; hat] (geh.): in sein Haus aufnehmen; unterbringen: er behauste uns auf seinem Hof.